RISE OF THE MORNING SUN

Nee, we hebben nog geen Filipijnse zonsopgang gezien. 'Rise of the morning sun' is de betekenis van het Visayan woord 'Bidlisiw'. Deze ochtend voor het eerst de jeepney genomen. Ik zat al meteen op de verkeerde, maar werd meteen geholpen om op de juiste te springen.
Jeepneys zijn het publieke transportmiddel bij uitstek. Oude Amerikaanse jeeps die omgebouwd zijn met zitbanken zodat er tot wel 40 (!) mensen in passen. In zo'n felgekleurd busje, dicht opeen, op elkaars schoot, het geld doorgeven tot vooraan bij de chauffeur,... het heeft wel iets vind ik. En het is spotgoedkoop, een jeepney is maar 7 pesos (ongeveer 0,15 euro). De Filipino's hebben de jeepneys natuurlijk naar hun hand gezet met heel veel kleuren, religieuze afbeeldingen en opschriften.

Met de jeepney naar mijn stage dus, Bidlisiw Foundation Inc.(*)! Daar heb ik meteen mijn team voor de komende vijf maanden leren kennen (behalve mijn stagementor Emmanuela, die er niet geraakte door de verkeersdrukte door het Sinulogfestival). De komende vijf maanden ga ik met deze 4 vrouwen samenwerken voor het KIYO-project 'Strengthening Community Based Protection Mechanisms for Children in Conflict with the Law (CICL). Ze hebben al veel ervaring en gaan mij veel kunnen leren denk ik. Ook de directrice (Lolits) en de projectcoördinator Pam zijn super vriendelijk en antwoordden op al mijn vragen.

De eerste kennismaking met Looc, de barangay (=wijk) in Mandaue City waar één van de twee bureaus van Bidlisiw zich bevindt, was meteen intens. Je kan nog zo veel lezen en zien op foto's, het is toch nog anders als je midden in de realiteit staat. Mijn collega's zeiden dat Bidlisiw werkt in sloppenwijken waar de situatie nog heel wat schrijnender is dan in Looc. Kleine geïmproviseerde winkeltjes, huizen gemaakt van golfplaten en (hout)afval, paalwoningen waar water onder stroomt,... Ze wonen hier echt zeer klein en dicht opeen, met slechte hygiënische omstandigheden. Ik moest meteen denken aan de grote schade die tyfoons en andere rampen kunnen aanrichten in dit soort barangays..

Ik weet nog niet in welke barangay ik ga werken. De komende weken is het vooral de bedoeling dat ik veel meeloop en observeer om de situatie van de straatkinderen en de aanpak van Bidlisiw te leren kennen. Vandaag bleef alles nog vrij theoretisch, met een powerpoint waarmee het team de holistische aanpak van Bidlisiw uitlegde. Kort gezegd betekent dit voor het KIYO-project dat ze niet alleen met de CICL een traject doorlopen, maar dat ze ook de ouders en broers/zussen betrekken én dat ze de omgeving willen versterken. Bidlisiw kiest uitgesproken voor een gemeenschapsgerichte werking. Een paar van hun activiteiten: 'alternative learning sessions', huisbezoeken, therapeutische sessies, trainingen voor de ouders, activiteiten met de kinderen, sensibilisering over kinderrechten met materiaal gemaakt door CICL, beleidsbeïnvloeding,...
Ik ga hier de komende weken veel meer over te weten komen. Ik hoop te ondervinden wat al deze activiteiten écht beteken in het leven van de families.

Waarschijnlijk waren de wallen onder mijn ogen nog niet helemaal verdwenen, want in de namiddag lieten ze mij al naar huis gaan 'om mijn jetlag uit te slapen' :-)
Met 'huis' bedoel ik nu even de University of San Carlos (USC) in Talamban, onze verblijfplaats voor de eerste vijf dagen. Direct op een (dode) grote kakkerlak getrapt, maar voor de rest is de kamer wel oké. Het is sowieso maar voor even, want volgende week gaan we op zoek naar iets huiselijker en goedkoper.

In de namiddag zijn we met Sara haar stagementor gaan eten in Ayala. Een super chique shoppingcenter, waar de meeste Cebuanen nooit een voet binnenzetten. Het contrast met mijn stageplek waar ik een paar uur eerder was natuurlijk groot...

's Avonds een super vriendelijke Filipijnse ober leren kennen die ons bediende in Barbeque Boss. Elk vrij moment kwam hij een babbeltje met ons slaan, echt nen toffen! Gezellig, lekker en goedkoop drinken (0,80 euro voor een pintje) en eten (speciale dingen zoals cheese fries en groentjes bedolven onder ijsblokken) en dicht bij de campus. Dus misschien gaan we nog wel eens terug.

(*) http://bidlisiwfoundation.org/