PIT SEÑOR!

Sinulog, het feest waar heel Cebu al dagen naar uitkijkt. Op Sinulog wordt Santo Niño vereerd, wat gepaard gaat met een dansritueel dat het heidense verleden en de bekering tot het christendom herdenkt. 'Pit Señor', lang leve de Heer! Dit kleurrijke festival toont ons meteen hoe gelovig de meeste Filipino's zijn (ongeveer 83 % is christelijk!). In de aanloop naar Sinulog zijn er heel wat missen, en op zaterdag is er een processie waarbij een groot beeld van St. Niño door de stad wordt gedragen.
Vandaag, zondag, was het hoogtepunt van het festival.
Van over het hele land komen mensen naar Cebu als toeschouwer, of om als groep deel te nemen aan de parade. Die parade was wel indrukwekkend. Vergelijkbaar met ons carnaval, maar dan met veel mooiere muziek, dansen en kostuums. En veel meer volk! Het festival brengt echt duizenden mensen op de been, en heel veel verkopers die hoeden, maïs, fruit, bbq-vlees, enz. verkopen.
Overal hoorde je het typische Sinulog-lied. In de parade had elke groep zijn eigen versie met drums, trompetten en dans. In elke winkel knalde het lied uit de boxen. Google het maar eens om te horen met welk lied we de hele dag in ons hoofd zaten.

Het festival was zeker de moeite! De kleuren, kostuums, danscompetitie, drukke festivalsfeer,... Zo hebben we het nog verbazend lang volgehouden in de immense drukte en hitte. 's Avonds zijn we allebei als een blok in slaap gevallen!

Ik slaap hier goed, maar blijkbaar heel diep, want Sara moet mij altijd wekken omdat ik mijn wekker niet hoor. En ik droom hier heel raar en vaak. Deze ochtend werd ik helemaal verward wakker omdat mijn droom zo echt leek. Ik was al terug thuis, maar behalve deze eerste week kon mij niks meer herinneren van die 6 maanden in de Filipijnen, een groot zwart gat!
Gelukkig maar een droom, want ik hoop hier nog heel veel ervaringen en mooie herinneringen op te doen.

Adyos!